Eitt bros

Orð og lag: Heri Nolsøe

Viðmerking: Yrktur í 2006.

Hoyr sangin "Eitt bros" HER

Eitt bros – um varrarnar, sum lýsir upp títt yndi,

so lætt – tú sveimar fram á leið.

Hvørt lop – hvør rørsla – førir teg mót høgum tindi,

so spelkin tú á trónu steig.

Ein mynd, sum speglar føgru rørslumynstur tíni,

títt sveiggj – sum kom úr innstu sál.

Hvør spong – er spent – tú hyggur – fangar eygu míni,

so ronk – í barminum eitt bál.

So fim og løtt – tit vísa tykkar dygd,

vit eru har og hyggja eftir tær.

Við kraft – tú loypir – snarar sum ein hvirluvindur,

so lætt – sum fuglur fer í ský.

Í stórum kraftarmiklum lopum rúnarbindur,

í kátum rørslum smílist blíð.

So fim og løtt – á veingjum liðið var,

vit eru har – við gleði stuðla tær.

Títt stev – er frítt og lætt – og ber mær sólarloga,

títt lop – í javnvág, snøgt og greitt.

Í ringum – armar, handakreftur tínar, toga,

títt stríð mót sigri hevur leitt.

So fim og løtt – tit sveima lætt á tá,

við mjúkum fetum – vakurt yvirbrá.

Flikk flakk – sum aldurnar, ið skola móti landi,

so fræls – og fríð á bylgju reið,

tú titar kurlandi og tendrar bjørtum brandi

og strembar fram á sigursleið.

So fim og løtt – tit standa lið um lið,

ein litrík fjøld – tit skora tykkar stig.

So fim og løtt – tit standa lið um lið,

ein litrík fjøld – HF skorar stig.