Tá Føroya Fimleikasamband tapti í liðkappingini - viðmerking frá foreldrum

Leygardagin 22. november var liðkapping í amboðsfimleiki í Fimi. Meðan íðkarar og venjarar gjørdu sítt allarbesta, rakti FFS ikki ordiliga dagin, tíverri..

Sjálvan kappingardagin kl 08 fingu feløgini nevniliga boð um, at bara fýra íðkarar pr lið kundu royna seg á hvørjum amboði. Í nógv ár hevur tað verið siðvenja, at um fimm íðkarar eru á einum liði, ja so sleppa allir fimm íðkarar sjálvandi at royna seg á øllum amboðunum. 

Henda brádliga broyting í praksis skapti bæði ørkymlan, øsing og óneyðugt trýst á bæði venjarar og íðkarar. Hvussu skuldi veljast og vrakast ímillum íðkararnar beint áðrenn kappingarbyrjan? 

Vit foreldur vóru somuleiðis ørkymlað og skuffað. Tað var trupult at skilja, hví sambandið vildi skerja møguleikarnar hjá børnunum at royna seg, heldur enn at eggja teimum til.

Vit vita, hvussu nógva tíð og orku børnini leggja í fimleikin. Vit síggja teirra sigrar og niðurløg, og vit vita, hvussu hørð henda ítróttagreinin er. Tí er tað hugstoytt fyri okkum foreldur, at FFS, sum átti at virkað fyri bestu kørmum og møguleikum, skapar so stóra ørkymlan beint undan eini kapping.

Flestu okkara hava trúliga sitið til liðkappingar í áravís. Vit vita, at allir fimm íðkarar plaga at sleppa at royna seg. Undantøk eru eisini givin til seks íðkarar. 

Vit vita, at FFS sjálvandi kann broyta hetta. Men vil man broyta eina áralanga praksis, má tað gerast í góðari tíð. Tað kann ikki gerast sama dag! Hetta snýr seg um børn 9-14 ár, sum gleða seg at sleppa at kappast – og sum bara hava tríggjar kappingar árliga! Tað er hjartaskerandi at seta nøkur børn av liðnum ella at nokta teimum at sleppa á eitt ella fleiri av amboðunum – sama dag. Og nú íðkaratalið veksur, halda vit, at skulu broytingar gerast, áttu heldur fleiri børn at sloppið framat.

Sum skilst, metti FFS tó, at kappingin fór at vera ov drúgv, tí óvanliga nógv lið vóru tilmeldað.

Og tað er púra rætt. Kappingin var ov drúgv. Tað er ov leingi fyri børnini, at kappingin varar frá kl 13 til kl 18 umframt upphiting. Tað er alt ov leingi at hugsavna seg í seks tímar, tá tey bara kappast í fáar minuttir tilsamans. Tað er somuleiðis alt ov leingi fyri áskoðararnar.

Tað kann tó aldri vera luttakaratalið, sum er trupulleikin. Tað kann bara vera fyriskipanin.

Heldur enn at skerja møguleikarnar hjá børnunum, mæla vit foreldur til, at FFS skipar kappingarnar øðrvísi, so tær hóska til vaksandi talið av íðkarum. FFS kundi býtt kappingina upp, so dagurin ikki bleiv so drúgvur, heldur enn at hava øll undir 14 ár í einari stórari pulju. FFS kundi havt fleiri dómarar, so børnini kundu kappast á øllum amboðum í senn. FFS kundi eisini havt fleiri kappingar ígjøgnum árið. Sum heild undrast vit á, at FFS ikki fegnast um vaksandi undirtøkuna, men í staðin sær hana sum ein trupulleika. Og vit duga als ikki at skilja, hvussu loysnin kann vera at skerja kappingina fyri børnini – tí tá skerjir tú eisini hugin. Hjá øllum. 

Ímyndið tykkum, um man í øðrum ítróttagreinum beint undan eini kapping staðfesti: »Her eru ov nógv lið tilmeldað, og tí sleppa ikki øll børnini at vera við.« Ella: »Her eru so nógv lið tilmeldað, so kappingin í dag fer at vara einar 6 tímar.« 

Tað ger man sjálvandi ikki. Í staðin tillagar man kappingarleistin, so øll sleppa at royna seg. Og man skipar kappingina soleiðis, at hon ikki dregur so nógv út fyri íðkarar og áskoðarar. 

Tað vildu vit ynskt, at FFS eisini gjørdi. Fremsta uppgávan hjá einum ítróttarsambandi má væl vera at arbeiða fyri tilgongd og framgongd. Harnæst at laga kappingarnar eftir luttakaratalinum og skapa støðugt betri møguleikar. Vit vita, at tað krevur meira av fyriskiparum, dómarum og venjarum. Men tað hevði verið munandi betri fyri børnini. Og tað eru væl tey, sum eiga at vera í fokus ein slíkan kappingardag?

Hjá dreingjunum máttu venjararnir velja, hvørjir dreingir skuldu sita yvir í ymsu amboðunum. Hjá gentunum bakkaði FFS og vendi aftur til, at allar fimm genturnar kundu kappast. Takk skulu tit hava fyri tað! Men tá vóru tær longu ávirkaðar av støðuni.

Av áskoðaraplássunum sóu vit foreldur bara vinnarar á gólvinum tann 22. november. Børn og venjarar góvu sítt allarbesta. Liðini vístu øll áræði og ómetaligt tol. Sum foreldur vóru vit sera errin. 

Tað var í grundini bara ein, sum ikki stóð seg so væl. Tað var tíverri FFS. 

Vit vilja við hesum heita á Fimleikasambandið um at viðgera bæði kappingarleistin og sítt samskifti undan kappingum. Vit heita somuleiðis á Fimleikasambandið um frameftir at laga karmar og kappingar til íðkaratalið – heldur enn øvugt. 

Øll kunnu hava ein ringan kappingardag. Tað kenna vit – um nakar - alt til. Tá er bara eitt at gera, og tað er at arbeiða hart fyri at gera tað betri næstu ferð.   

Sum foreldur vilja vit við hesum í felag vísa á viðurskifti, sum høvdu gjørt mun frameftir -  fyrst og fremst fyri okkara børn, sum elska amboðsfimleik - men eisini fyri ítróttin sum heild. 

Vinarliga og við bestu ynskjum um góðar kappingar frameftir,

Foreldur at amboðsfimleikarum: